De eerste dagen in IJsland deden onze hoofden bijna draaien. Wauw, wat een natuurgeweld. Ineens waren wij getuige van landschappen die wij alleen maar op tv voorbij zagen komen. IJsland stelde ons zeker niet teleur. En we hadden nog zoveel meer op de planning staan. Lees hieronder hoe onze huwelijksreis verder verliep.
Dag 10: excursies en Reykjavik
Na zo’n mooie dag als gisteren, konden we helaas niet goed slapen. We werden vreselijk wakker gehouden door kleine fruitvliegjes/muggen die ons huisje waren binnengedrongen. We sliepen met het raam open omdat het nog best warm en benauwd was binnen. Maar continu hebben we onszelf zitten ‘slaan’ om de vervelende beesten weg te jagen. En na een zeer onrustige nacht was wel duidelijk dat mijn man het grootste slachtoffer was, want de volgende dag had hij overal rode vlekjes op zijn lichaam.
Dan maar weer snel op pad om leuke dingen te doen. En wat voor leuke dingen! Het was vandaag tijd voor onze excursies. Ik ging paardrijden op een IJslandse pony. Ik kreeg een privé-gids mee en een paar uur lang hebben we door de ruige IJslandse natuur gereden, en daarbij natuurlijk ook getölt (deze gang kan je alleen op een IJslander ervaren). Het was voor mij een droom die was uitgekomen! Eind van de ochtend haalde mijn man mij weer op en reden we door naar Reykjavik. Hij ging daar een quad-tour maken (zoals een echt man, wilde hij iets meer PK’s 😉 ). Hij zette mij af in het centrum van Reykjavik, waar ik mij een paar uur heb vermaakt. Ik was nog helemaal in de wolken van mijn heerlijk paardrijrit in de ochtend, dus eigenlijk had ik niet zo’n zin om nu in mijn eentje door de drukke stad te lopen. Nadat we alle vorige dagen in de mooie rustgevende natuur van IJsland hadden doorgebracht, viel dat stadse drukke leven voor mij een beetje tegen.
Nadat mijn man klaar was met zijn gave quad-tour, zochten we elkaar op in de stad en praatten we elkaar bij op het terras met een heel toepasselijk ‘Viking’ bier. We aten nog een ‘pylsa’, een typische IJslandse hotdog (echt een aanrader) en reden weer terug naar ons hutje. En hopelijk konden we deze nacht rustig slapen zonder die vreselijke fruitvliegjes/muggen.
Dag 11: hiken in het ruige Landmannalaugar
Het was onze laatste dag in de omgeving van Hveragerdi. Maar we gingen nog een hele gave trip maken naar de hooglanden van IJsland. Rond half 8 zaten we al in de auto om vervolgens met een bus verder te rijden. En alleen al die rit met de bus was een ervaring op zich. We reden namelijk 1,5 uur lang off-road. En een beetje gravel-wegen hadden we al gezien, maar deze wegen waren echt van andere kaliber. We werden door elkaar geschud en hadden soms het idee dat de bus uit elkaar trilde. En in wat voor landschap kwamen we terecht! Alleen maar ruige rotsen, zwart landschap en hoge bergen om ons heen. Hier wilde je echt niet stranden met een lekke band. En met de bus of auto dwars door een rivier rijden? Hier in IJsland, is dat blijkbaar heel normaal.
En zo ineens zagen we onze bestemming liggen: Landmannalaugar, ook wel bekend als the colourfull mountains. Het maanlandschap maakte plaats voor super mooie gekleurde bergen. Ons startpunt van de ‘hike’ was een basic camping. Mijn man wilde graag de route doen waarbij stond aangegeven dat deze het mooiste uitzicht zou hebben. En voordat ik het wist liep hij al halverwege de berg, dus hup, dan maar erachteraan. De route begon meteen super steil. Ik heb soms wat last van hoogtevrees, dus Annemiek, niet te veel naar beneden kijken. Gewoon het pad volgen, dan komen we er wel. stapje voor stapje al hijgend kwamen we aan op de top. De eerste drie toppen waar we voorbij kwamen waren al erg hoog, maar het uitzicht vanaf de hoogste top, was echt een plaatje. Het was prachtig weer dus we konden super ver kijken. En je zag alleen maar bergen. We genoten echt met volle teugen.
Maar wat omhoog gaat, gaat ook weer naar beneden. Dus na een beetje uitrusten, begonnen we aan de afdaling. En daarbij gingen we zelfs door de sneeuw heen. Alles liep best prima, tot de laatste 40 meter van ‘het pad’ zo steil was dat iedereen er om beurten onderuit ging. Dat durfde ik echt niet, maar ja, hoe kom je anders beneden. Nou, op je kont! Dat heb ik in ieder geval gedaan, schuivend en met een trillend lichaam langzaam naar beneden glijden. Het duurde even, en ik vond het doodeng, maar zo kwamen we uiteindelijk beneden. Pff… nu waren we weer bijna terug bij het begin. Oh wacht, het pad loopt midden door een rivier, nou ja, schoenen uit (super koud water!) en gaan. Dat kon er ook nog wel bij. Langs de ruige lavavelden en onderlangs de bergen kwamen we weer bij het startpunt aan. Wat een vreselijk mooie natuur, en de ruigte hebben we nu ook aan eigen lijf kunnen ervaren. Want zo’n wandeling als dit, dat kom je never nooit in Nederland tegen.
Helemaal uitgeput moesten we nog wel weer 1,5 uur lang hotsen en knotsen in de bus, waarbij we ook nog bijna panne leken te hebben. Een lange dag waar we echt van moesten bijkomen. Gelukkig konden we onze laatste avond in de hut nog even gebruik maken van de hottub!
Dag 12: genieten van Snaefellsness
Slapen na zo’n intensieve dag konden we wel. Al werden we allebei wel behoorlijk stijf wakker. Maar geen tijd voor rust, we moesten onze hut verlaten en reden door naar het westen: Snaefellsness. Wat een prachtig schiereiland. Het werd ook wel ‘klein IJsland’ genoemd.
Gerduberg was onze eerste stop, een grote muur van hoge basaltkolommen. Het blijft een bijzonder fenomeen hoe dat zich zo naturlijk heeft gevormd. De volgende stop was het strand Ytri Tunga. Dit moest een goede plek zijn om zeehonden te spotten, en aan het aantal auto’s en mensen te zien, was dat ook zo! Het strand was hier geel i.p.v. zwart (!) met veel rosten en zeewier. In de verte zagen we al wat ‘banaantjes’ liggen en toen we dichterbij op de rotsen klommen zagen we er steeds meer. Goed gecamoufleerd, maar het waren er behoorlijk veel. Ze trokken zich gelukkig niks aan van de pottenkijkers.
Na een lekkere lunch op het strand reden we door naar Arnarstappi, waar super veel vogels broeden aan de kust. Geen papegaaiduikers helaas, daar waren de kliffen volgens mij te laag voor, maar wel honderden meeuwen. Alles was helemaal wit gescheten.
Als laatste nog ‘even’ een stop bij een gave kloof waar we langs reden. Al is in IJsland niks ‘even’. Alles is zo indrukwekkend. Het laatste stukje naar onze slaapplek reden we ook weer door een hele mooie route hoog in de bergen. En we kwamen langs de beroemde Kirkjufell berg. Het weer was in de avond erg mooi en helder, dus na het eten toch maar even foto’s maken bij de berg? Ja vooruit. En goed dat we dat gedaan hebben, want de volgende ochtend zat de berg helemaal verstopt in bewolking en regen.
Wil je weten hoe onze reis verder verliep? Lees het vervolg binnenkort op mijn blog!
Of lees de andere dagen terug op deze pagina.
Dit is Annemiek 