Na wekenlang thuis te hebben gewerkt, had ik afgelopen week het geluk dat ik weer een paar dagen naar kantoor mocht komen. En hoewel je na zo’n lange periode ook wel de voordelen van het thuiswerken ziet, was het toch wel super fijn om weer op mijn werkplek te zijn. Vooral als dat een dierenpark is! Ik kan mijn werk prima doen vanuit huis, maar toch ga je de connectie missen. Weer even snel schakelen en sparren met collega’s op de gang, een rondje door het (lege) park lopen en beseffen waarom je je werk ook alweer doet: andere bezoekers ook al het moois van de natuur laten ervaren.
Ik geloof dat mijn werk naar de toekomst toe steeds belangrijker wordt. Niet voor niets staat het klimaat deze verkiezingen hoog op de agenda. Het gaat gewoon slecht met de natuur op de wereld. En dat kan je niet meer blijven ontkennen. Ik vind het dan ook erg zorgwekkend dat ik verschillende politieke partijen deze feiten aan de kant zie schuiven. Deze nieuwe crisis is al aan de gang op de wereld, en net als het coronavirus, zal het niet lang duren voordat het in Nederland effect zal hebben.
Bewustzijn
Begrijp me niet verkeerd. Ik vind het zelf ook nog steeds moeilijk om de klimaatcrisis te erkennen. Het is niet zo kant en klaar als een virus waar je ziek van wordt. Al die wetenschap die ik lees voor mijn werk en wat ik weer wil communiceren naar anderen, het is zware kost. En hoe voorkom je dan dat je er niet helemaal depressief van wordt. Als ik naar mezelf keek dacht ik vaak: “Ach, zo slecht doe ik het niet, ik kan nog wel even zo doorgaan, volgende week pak ik het op. Ik hoef niet echt te veranderen, alleen hier en daar wat duurzame aanpassingen.” Met het grootste gevaar om te denken: andere mensen lossen het probleem wel op.
Maar na verloop van tijd ontstond er bij mij een ander bewustzijn. Mijn leven bestaat niet alleen maar uit huisje, boompje, beestje en een mooie carrière. Als mens hebben wij een nog veel grotere taak, namelijk: het verdedigen van onze natuurlijke leefwereld, voor mijzelf, mijn familie en de rest van het leven. En dat klinkt misschien wel erg dramatisch, maar dat is wel waar het op neerkomt. Juist door het vele lopen in de natuur (vanwege de lockdown) ben ik datgene veel meer gaan waarderen waar ik eerst maar weinig aandacht voor had, maar toch totaal afhankelijk van ben: de natuur.
Praat erover
Veel vragen die wel eens door mijn hoofd spelen zijn: ben ik de enige die het vreselijk vind dat zoveel natuur verloren gaat, die bang is dat een maatschappelijke ineenstorting een reëel gevaar is wanneer de aarde helemaal is uitgeput? Het helpt om deze vragen met anderen te bespreken. Met je geliefde, vrienden, familie en kennissen. Dat is vaak ongemakkelijk. Uitgebreid praten over klimaatverandering is niet iets wat je veel doet in de privésfeer. Maar door erover te praten en dit soort vragen uit te spreken, zal je er al snel achter komen dat je echt niet de enige bent. Steeds meer mensen lopen er mee rond. Ook in Nederland.
Maak jezelf nuttig
Denk jij nu dan ook: nou, laten we er maar eens wat aan doen dan! In actie komen wordt alsmaar makkelijker. In Nederland ontstaan er steeds meer lokale initiatieven en groene burgerbewegingen, waar je je zo bij kan aansluiten. Maar actievoeren en mezelf vastketenen aan een kolencentrale is niet echt mijn ding, dus gelukkig zijn er nog genoeg andere manieren te vinden overal waarop je jezelf achter de schermen nuttig kan maken. De eeuwenoude slogan “een beter milieu begint bij jezelf” is nog nooit zo van toepassing geweest als nu. Maar alleen kan je niet de wereld redden. Net als bij de coronacrisis hebben we daar wel 17 miljoen mensen voor nodig.
Het is nu overduidelijk: wij zijn niet meer in de fase van ontkenning van de feiten, maar van wat de feiten van ons vragen: dat we onze comfortabele leventjes even parkeren en opstaan voor onze eigen toekomst en die van onze kinderen en kleinkinderen. Het enige wat ons nog kan redden is een snelle en complete verandering van onze manier van leven. En ja, dat gaat energie en geld kosten, maar het alternatief is velen malen erger.
Als natuureducator kijk ik elke dag naar hoe ik de bezoekers van het dierenpark kan laten zien en laten voelen hoe mooi en kwetsbaar de natuur is. En ondertussen probeer ik thuis ook mijn steentje bij te dragen en ons huishouden duurzaam in te richten. Wat doe jij voor de bescherming van de natuur?
Dit is Annemiek 