Zo aan het eind van het jaar ben ik alweer foto’s aan het verzamelen. Ik maak altijd jaarlijks een fotoboek van alle mooie momenten die we hebben vastgelegd dat jaar. Weekendjes weg, dagje dierentuin, vakanties etc. Maar vaak stond ik dan alleen op de foto. Jarenlang was het altijd mijn man die achter de camera stond. Ik wees dan vaak aan; “wil je daar een foto van maken?” En hij wilde vaak alleen maar foto’s van mij maken, dat ik dan zei; “maar jij moet er ook een keer op!” Tegenwoordig zijn de rollen omgekeerd, en dat begon met het aanschaffen van een spiegelreflexcamera voor onze huwelijksreis.
Ik gaf niet altijd om foto’s. Als klein kind vond ik het sowieso vreselijk om op de foto te worden gezet. Maar als volwassenen ga je daar toch anders naar kijken. Dan heb je ineens door dat elke foto weer een herinnering is van (meestal) een fijn moment in je leven. Sinds ik mijn man ken ben ik jaarlijks een fotoboek gaan maken. Hij had altijd de telefoon met de beste camera, dus hij was vaak degene die de foto’s maakte.
Nu is het zo dat we een jaar geleden een huwelijksreis naar IJsland hebben geboekt. Ik ben gek op ruige natuur en IJsland was een land wat ik al heel graag wilde bezoeken. In het kader van onze bruiloft, vonden we dat een goede bestemming voor een huwelijksreis. Het leek mij echt wel een bijzonder land die je zelf niet snel zal boeken (want, duur!) en een bestemming die een andere soort vakantie zou betekenen dan wij normaal boeken. Met hulp van onze bruiloft-gasten, in het kader van cadeau-tip, konden wij dus een fantastisch mooie rondreis boeken. En omdat dit waarschijnlijk een once-in-a-lifetime ervaring zou zijn, wilden wij een goede camera om alles zo mooi mogelijk vast te leggen.
En nee, dat betekent niet dat je meteen mooie foto’s maakt, want dat ligt voor het grootste gedeelte aan de fotograaf zelf, dat weten wij ook, maar het was een begin. Ik zei wel tegen mij man; jij bent altijd de fotograaf, dus als je het leuk vind om je daar wat in te verdiepen, dan kopen we die camera tenminste niet alleen onder het nom van onze huwelijksreis. Hij stemde in, en zo geschiedde het. Onze zwager heeft veel verstand van camera’s, dus met advies van hem kochten we een spiegelreflexcamera met een basislens en een extra telelens.
’s Avonds dook ik ook vaak het internet op om tips te lezen hoe je mooie landschapsfoto’s kan maken. Ik voelde een drive om steeds betere foto’s te maken.
En toen,.. nieuwe ‘speeltjes’ zijn natuurlijk altijd super boeiend in het begin. Wat kan hij allemaal? Waar zitten de knopjes? Dus zo gingen wij beide een beetje spelen met het toestel. Nou ben ik soms ook best een beetje een control freak, dus wanneer we een rondje liepen met de camera, was het al snel; “nee wacht, laat mij eens, volgens mij moet dat zo.” En voordat ik het wist, was IK juist degene die meest het toestel in de hand had. ’s Avonds dook ik ook vaak het internet op om tips te lezen hoe je mooie landschapsfoto’s kan maken of hoe je een waterval op de foto zet, ook ging ik mij verdiepen in de ‘belichtingsdriehoek’, zodat ik niet meer op de automatische stand hoefde te fotograferen. Ik voelde een drive om steeds betere foto’s te maken.
En zo zijn de rollen dus ineens omgedraaid. Ik vind het nog best verslavend om foto’s te maken. Als ik met mijn man op pad ben, wordt hij er wel eens ongeduldig van, omdat ik dan zo een half uur bezig ben om die bepaalde paddenstoel op twintig verschillende manieren op de foto aan het zetten ben. Achteraf op de laptop kan ik dan goed kijken wat wel en niet werkt. En zo kom ik er vaak ook achter dat ik toch nog wel moet oefenen met het onderwerp op de foto scherp te stellen. Ik ben echt nog een amateur, maar door regelmatig een rondje te lopen en te spelen met de instellingen, hoop ik er steeds meer verstand van te krijgen. Oefening baart kunst zeggen ze altijd!
Ik heb alleen mijn skills nog niet in IJsland kunnen laten zien. Onze huwelijksreis is vanwege corona een jaar uitgesteld. Wat dat betreft dan wel één voordeel: zo kan ik nog een volledig jaar oefenen met fotograferen, zodat we nóg mooiere foto’s kunnen maken van onze huwelijksreis. En het is zelfs nog leuker om daarna een fotoboek te maken van mooie zelfgemaakte foto’s.
Dit is Annemiek 