Gezond willen leven, maar verslaafd zijn aan chips.

De decembermaand is niet de juiste tijd om te denken aan een gezond dieet. De ongezonde kerstdiners moeten nog beginnen, de kasten liggen vol met kerstkransjes, pepernoten en vlees voor het gourmetten. Ook de folders staan vol met super lekkere recepten voor de feestdagen. Maar ik kan het niet helpen,… En daarom bevind ik me nu dus in een gigantische clinch met mezelf. Dan toch maar alvast noteren als goed voornemen voor 2021?

Een paar weken geleden keek ik de documentaire op Netflix: A life on a planet, by David Attenborough. En na het zien van de film ga je toch nadenken… Het is confronterend wat je ziet, maar waar… En ik kijk dan gelijk naar mijn eigen leven en wil toch mijn best doen om de aarde te helpen. De natuur beschermen begint ten slotte bij jezelf. En al leven wij niet super slecht – ik probeer al langer mijn/onze voetafdruk te verminderen – het kan altijd beter.

Met mijn ouders had ik laats ook een discussie over vegetarisch eten. Mijn vader drukte me gelijk het boek ‘de Voedselzandloper’ in mijn handen. Ik was er toch nieuwsgierig naar en heb dat boek nu net uitgelezen. En ook dat is een confronterend verhaal. Maar dan niet zozeer over de gezondheid van de aarde, maar over de gezondheid van ons eigen lichaam. 

Ik heb al vaker mijn dieet om willen gooien. In eerste instantie om toch nog een paar kilo’s te verliezen (ja, ik ben een vrouw). Ik houd het dan een paar weken vol, ben super trots op mijzelf, totdat mijn man weer chips en koek in huis haalt, onder het nom; dit is alleen voor mij. Ja, zo werkt dat dus niet…

Ik ben ervan overtuigd dat wij ‘marketing-technisch’ soms voor de gek worden gehouden over wat wel / niet gezond is voor ons lichaam en wat wel / niet duurzaam is voor de aarde. En zo’n boek en documentaire doen mij daar veel over nadenken. Vooral tijdens het lezen van het boek ‘de Voedselzandloper’ kwam ik erachter dat er toch veel ‘halve waarheden’ zijn op het gebied van voedsel. Met veel reclame wordt er verteld dat margarine gezond is bijvoorbeeld, maar als je dus de biologie induikt van moleculen, en stofjes en hoe ons lichaam daar op reageert, dan doet boter (en dus ook margarine) meer kwaad dan goed. Ik ga niet uitgebreid uitleggen hoe het zit. Maar ik word er zeker door geïntrigeerd.

Ik vind dat je zuinig moet zijn op je eigen lichaam, en als wij bewuste keuzes maken voor onze gezondheid, (bijvoorbeeld door lokale voedselproducten te kiezen of minder vlees te eten) en daarmee ook onze planeet kunnen helpen, dan is het win-win. We hebben van beide, een lichaam en een planeet, namelijk maar één.

Dus hier zit ik dan, al onze kookboeken te bestuderen, op zoek naar recepten die gezond zijn voor ons lichaam en onze planeet, maar die tegelijkertijd lekker zijn en de zak chips in de onderste la moeten doen vergeten. Of dit mij gaat lukken zo rond de feestdagen, weet ik nog niet. Je moet je tenslotte wel af en toe kunnen laten gaan. Maar de intentie is een eerste stap.

Ik zou zeggen: to be continued…